.... en ik maak het touw los van de boom die hier vlakbij staat en ik begin te trekken één stap vooruit nog een stap twee stappen achteruit dit gaat zo niet besluit ik dus ik bind het touw aan de boom die hier vlakbij staat en ik loop terug m'n neus achterna halverwege kom ik een mannetje tegen hij ziet er moe uit maar hoewel-ie een witte zakdoek kuchend tegen z'n gezicht gedrukt houdt herken ik hem wel: dat ben ik en ik schrik als ik zie hoe hij in de verte 't touw losmaakt van de boom die hier vlakbij staat en ik begin te trekken één stap vooruit nog een stap twee stappen achteruit dit gaat zo niet besluit ik dus ik maak 't touw vast aan de boom die hier vlakbij staat en ik loop terug m'n neus achterna en halverwege, halverwege kom ik een mannetje tegen hij ziet er moe en uitgeput uit maar hoewel-ie een witte zakdoek kuchend tegen z'n gezicht gedrukt houdt herken ik 'm wel dat ben ik en ik schrik als ik zie hoe hij in de verte 't touw losmaakt van de boom die hier vlakbij staat en ik etc.

Gisteren ging ik slapen in een maisveld omdat ik dacht dat ik jarig was. Maar ik had me een dag vergist een maand te vroeg kwam ik deze wereld binnen fietsen en die maand neemt niemand me merav m'n broertje heeft het beter bekeken die fietst voor altijd met losse handen rond dat moet ik nog leren. Maar hier fiets ik dan, achter een trekker en ik hoef er niets voor te doen, alleen sturen, rijden en vasthouden. Het is niet mijn land en het zijn niet mijn zonnebloemen die zich van de volle maan afwenden die door de zon wordt afgeroomd maar de man die naast me fietst is twee jaar ouder en toch m'n vader en de stad waar ik naar toe ga is de stad waar ik vandaan kom en als ik nergens thuis hoor waarom zou ik dan niet hier zijn? Ach was ik maar als scherp want die is altijd droevig was ik maar als droevig want die is altijd razend ach, was ik maar als razend zwervend langs de straten, "want wie z'n geluk niet in de liefde vindt, vindt het misschien wel in de vuilnisbakken. En wie z'n geluk niet in de vuilnis vindt, die vindt het misschien wel in de liefde." *) Het is gewoon een kwestie van de dingen bij elkaar zoeken en dan net zolang schuiven tot alles in elkaar valt (dus ik stuur en rij en hou vast) tot alles in mekaar valt (dus ik stuur en rij en hou vast) en als ik nergens thuis hoor waarom zou ik dan niet hier zijn (dus ik stuur en rij en hou vast) tot alles in mekaar valt. •) door iemand zo op 8 losse vuilnisbakken geschreven dat beide varianten kunnen, afhankelijk van de overtuiging van de vuilnisman (Zrenjanin, Yu, 1996)

Ik ben een mislukte zigeuner want naar de vrijheid ken ik alleen de omwegen maar ik droomde dat ik herkend werd door die mensen en dat ik op de foto stand in plaats van ernaar te kijken. En op die foto was een vuur een vuur dat brandde in mijn rug terwijl van alle vier de hoeken de foto zich langzaam, voor mij, begon te sluiten en als ze toen dat lied niet gezongen hadden in een taal die ik verstaan mocht want in perfecte gelijktijdigheid gebeurt van alles waar iedereen deel aan heeft waar iedereeen weet van heeft en, godverdomme, het is net of niemand het wil zien in genadeloze gelijktijdigheid gebeurt van alles waar iedereen deel aan heeft, iedereen weet van heeft en, godverdomme, het is net of niemand het wil zien. (Je draait je om: maria danst je kijkt opnieuw en alles kan in één klap weg zijn)

Wakker geworden op gelijktijdigwiel van onbelang en vreselijk belang en nutteloze wensen en alles draait om alles om een geit, een stok van kop tot kont gelijk een volk maar niet gelijk de mensen want ergens denkt een jonge vrouw aan haar overleden vader een man raapt een peuk op van de straat de moeite van het bukken waard en de voeten van een vrouw op een station die met een grafkrans op de trein te wachten staat want in perfecte gelijktijdigheid gebeurt van alles waar iedereen deel aan heeft waar iedereeen weet van heeft en, godverdomme, het is net of niemand het wil zien in genadeloze gelijktijdigheid gebeurt van alles waar iedereen deel aan heeft, iedereen weet van heeft en, godverdomme, het is net of niemand het wil zien. (Je draait je om: maria danst je kijkt opnieuw en alles kan in één klap weg zijn)

"Laag hangt een groot en toch gering verdriet het leven is wel mooi en ook wel lelijk je kunt mekaar liefhebben en ook niet ik neem wat ik vind en wat ik heb dat deel ik 't Betekent niets, noem het regen op de wegen seconden in het uur of dagen in de maand waarom ga je niet dood, daar is niets tegen een stem, nooit zwijgend, steeds om stilte maant ik wil wel geven, ik wil ook wel nemen maar ik verlang te veel en ben niets waard een last van steeds aanzwellende problemen drukt mij en licht mij op, leeg en bezwaard." *) *) uit: "Spleen", J.J. Slauerhoff (Verzamelde werken, Nijgh an Van Ditmar, 1999)

Soms splitste hij zich weer in arm en moede en bleef waakzaam aan de rand terwijl hij sliep en de wens naar de uithoek van de droom joeg als iemand daar de juiste letters had gezegd om die, als een fret een konijn uit z'n hol, mijn lege handen -de werkelijkheid- in te drijven waar ze altijd eerder aarzelend als een dubbeltje op z’n kant net de verkeerde kant op vielen. Hij was weer thuis, proletenland en wat scherp was leek nu stomp wat droevig dronkemansverdriet en razend richtingloos vacant hij was Marinus van der Lubbe niet. En door mijn hoofd schuimt zonder begin of eind het volkslied van een verlopen natie.

U u u se u selo psgek psgek dor psgek dor psgek selo selo u u u u se u selo psgek psgek dor psgek dor psgek selo selo pse pse pseni plat vlak grijze klei u selo u selo plat u selo bunara land onder mijn laars selo kavga golema pla ni na pla ni na la za re vo pla ni na pla ni na Ia za re vo la za re vo ik loop door het dorp en het dorp schreeuwt tegen mij en ik vraag het dorp "waarom, ik hou toch van je?" ooit zag ik in een kroeg aan de oostpool twintig mannen hun zelfgemaakte vissoep eten toen huilde ik jenevertranen pla ni na pla ni na la za re vo pla ni na pla ni na Ia za re vo la za re vo global village is maar een kutdorp kraggenburg de hoofdstad van ieder land u selo kavga golema sumadia golema leve, leve de dorpsgek u selo kavga golema helden van het achterlijk achterland u selo kavga golema sumadia golema u sclo kavga golema zwaar moedig en onbekommerd u selo kavga golema waarheen ook zijn dorpsgeksziel hem verhuist u selo kavga golema sumadia leve leve de dorpsgek drink even nog en je bent bijna u selo kavga golema leve de dorpsgek drink even nog u selo kavga solema en de dorpsgek is weer se lo thuis oh>

Ik kies door te verwerpen maar wat ik verwerp is dichter, talrijker en opdringeriger dan ooit en ik heb geen tegenwicht. Geen mistroostige regen valt van mijn ogen neer hoelang is het geleden dat ik gehuild heb? Geen felle lampen achter mijn oogkassen draaien alles om hoelang is het geleden dat ik gevloekt heb? Ik braak geen scherven meer Vanuit ergens tussen berusting en onverschilligheid ben ik voor altijd halverwege en ik zing...